-->

မီႏူး

ပာင့္အင္း အန္ကယ္။ပာင့္အင္း အန္ကယ္။

Sunday 29 April 2012.
မထင္လိုက္ဘူးကြယ္ ..
လူတစ္ေယာက္က အိတ္ႀကီးႏွစ္အိတ္ကို စက္ဘီးေပၚတင္လာတာေတြ႕ ေတာ့
နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ ဂိတ္က ရဲက အိတ္ထဲ မွာ ဘာေတြပါလဲ လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ စက္ဘီးသမားက သဲေတြလို႔ ေျဖတာနဲ႔စစ္ၾကည့္ ေတာ့လည္း သဲကလြဲရင္ ဘာမွမေတြ႕ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ စက္ဘီးသမား က ေန႔တိုင္းပဲ သဲအိတ္ေတြ တင္ၿပီး ျဖတ္ေနတာ ကုိ ရဲက တစ္ခုခုကုိ ေမွာင္ခိုကုန္ကူးေနမွန္း
သိေပမယ့္ လက္ဆုပ္လက္ ကိုင္ျပလို႔မရျဖစ္ေနပါတယ္။
ေျခာက္လေလာက္ရွိလာေတာ့ မေနႏုိင္တဲ့ အဆံုးဖြင့္ေမးပါတယ္။
"မင္းတစ္ခုခုကိုေမွာင္ခိုလုပ္ေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ငါသိတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘာမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ငါ့ကို အမွန္အတိုင္းေျပာ..ငါမင္းကိုမဖမ္း ဘူး" ဆိုၿပီးေမးေတာ့
အဲဒီ လူျပန္ေျဖတာက "ကြ်န္ေတာ္ကစက္ဘီးေတြ ေမွာင္ခိုသြင္းေနတာပါ"တဲ့။
......................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
ရန္ကုန္မသြားေတာ့ဘူး.....
တခါက အညာဘက္မွ ေတာသားၾကီးတစ္ဦးသည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိေစ်းတစ္ခုတြင္ ကုန္မ်ား၀ယ္ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာသတဲ့ ။
ရန္ကုန္ကိုလည္း တစ္ခါမွမေရာက္ဖူး ၊ မိမိတို႔ရြာမွ ကားစီးသြားလွ်င္ ေရာက္တယ္ ဆိုတာေတာ့ သိတယ္တဲ့
ရန္ကုန္သားျဖစ္ဖူးေသာ ရြာဦးဆရာေတာ္က လိပ္စာေလးေရးေပးကာ ကူညီလိုက္လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့ ။
အဲဒါနဲ႔ပဲ အရဲစြန္႔ျပီး ရန္ကုန္သို႔ တက္လာခဲ့ေတာ့တယ္ ။
ရန္ကုန္ကားဂိတ္ေရာက္ေတာ့ ေတာသားတို႔ ထံုးစံအတုိင္းေပါ့ ဘယ္သြားလို႔ ဘယ္လာရမွန္း မသိဘူးတဲ့ ။
ေယာင္ေပ ေယာင္ေပနဲ႔ အနားကျဖတ္သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို
ဘုန္းဘုန္းေရးေပးလိုက္တဲ့ စာကိုျပျပီး အကူညီေတာင္းလိုက္တာ ေပါ့ ။
ထိုလူကကူညီရွာပါတယ္ ။ သူ႔ကို ကားတစ္စီးေပၚတင္ေပးလိုက္ျပီး ဆင္းရမယ့္မွတ္တိုင္ကို စပယ္ယာကို ေျပာထားေပးခဲ့သတဲ့ ။
သူကိုယ္တိုင္လဲ မွတ္ထားတာေပါ့ ။ ဘာတဲ့ “မဂၤလာေစ်း” ဆိုလားပဲ ။
ကားစီးလာရင္း ခဏမွ်ၾကာေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ေလး ေညာင္းလာေတာ့တယ္ ။
ရြာကေနကားစီးလာရတဲ့ခရီးကလဲ ရွိခဲ့ေသးတာကိုး ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ပင္ပန္းလာတယ္ထင္ပါရဲ႕ ေခါင္းထဲလဲ
မူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္လာတာနဲ႔ သူ႔ေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို အကူညီ ေတာင္းလိုက္သတဲ့ ။
“ အမ ဟိုဘက္နဲနဲေလးတိုးေပးပါလား ၊ ဖင္ေလးနဲနဲခ်ခ်င္လို႔ပါ ”
“ ဘာ……. ဘာေျပာတယ္……… ျပန္ေျပာၾကည့္စမ္းပါဦး ”
“ ဟုတ္ကဲ့….. ကၽြန္ေတာ္သိပ္ေညာင္းလာလို႔ပါဗ်ာ ၊ ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ေပါ့ ဖင္ေလးခ်ခ်င္လို႔ပါဗ်ာ ေနာ္…. ေနာ္လို႔……”
“ ရွင္ မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား ၊ လူကို ဘယ္လိုအစားမ်ိဳးထဲက ေအာင့္ေမ့လို႔လဲ ၊ ဒီမွာကားစပယ္ယာ ကားကိုအခုခ်က္ျခင္း ရပ္ေပးပါ ။ ”
ေအာ္က်ယ္ေအာ္က်ယ္ အသံမ်ားေၾကာင့္ လူေတြ အကုန္လံုး ၀ိုင္းၾကည့္ကုန္ၾကတယ္ ။ ဒီမွာစပယ္ယာေလးေရာက္လာျပီး
“ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲဗ်ာ ”
“ ဒီမွာ ကၽြန္မကို လာေဆာ္ကားေနတယ္ေလ ၊ ဒီလိုလုပ္လို႔ရမလား ဟင္းးးးးး ၊ ခုခ်က္ခ်င္း ရဲစခန္းသြားမယ္”
ဒီမွာ စပယ္ယာေလးက “ ကဲ ဒီက အကိုၾကီးက ဘယ္လိုေစာ္ကားတာလဲ ေျပာ ”
“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ ငါကေညာင္းလြန္းလို႔ ဖင္ေလးခ်ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတာပါကြာ ”
“ ဟာ မွားကုန္ပါျပီ အကိုၾကီးကလဲ အဲလိုမေျပာရဘူးေလ ထိုင္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာရတယ္ဗ်ာ ဒုကၡပါပဲဗ်ာ”
“ ေဆာရီးပါအမရယ္ ဒီကအကိုၾကီးက အညာသားမို႔ စကားေျပာမတတ္တာပါ ၊ ဟိုသေဘာမ်ိဳးေျပာတာ မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္သူ႔အစား ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ အမ ။ ”
ကားစပယ္ယာေလး ၀င္ရွင္းျပေတာ့မွပဲ အားလံုး နားလည္သြားၾကတယ္ေလ ။
“ ကဲ အကိုၾကီး ေရွ႕မွတ္တိုင္ဆို အကိုၾကီးဆင္းရမယ့္ မဂၤလာေစ်းမွတ္တိုင္ေရာက္ျပီ ”
“ ေအးေအး ေက်းဇူးပဲ ငါ့ေကာင္ရာ ငါ့လေခြး မင္းကူညီလို႔သာေပါ့ ”
“ ( _ )နံပါတ္ပါတဲ့ ကားကိုစီးေနာ္ ” ကားေပၚမွာလဲ ထိုင္ခ်င္တယ္ဆိုင္ ထိုင္ခ်င္တယ္ပဲေျပာေနာ္ လို႔မွာခဲ့ေလ၏ ။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ရြာသားၾကီးဟာ သူ႔ရဲ႕လြယ္အိတ္ေလးနဲ႔ မဂၤလာေစ်းကိုေရာက္ခဲ့ေလတယ္ ။ ရြာကမွာလိုက္တဲ့ ကုန္ေတြစံုေအာင္
ပါလာတဲ့စာရြက္ေလးနဲ႔ တိုက္ရင္း ၀ယ္ရင္းနဲ႔ အားလံုး၀ယ္ျပီးသြားေတာ့ သူ၀င္လာတဲ့ အေပါက္ကို လိုက္ရွာသတဲ့ ။
မမွတ္မိေတာ့ဘူး
သြားျပီ…… အဲဒါနဲ႔ အနီးမွာရွိတဲ့ မိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္လိုက္တယ္ ။
“ ဟို အမၾကီး ကၽြန္ေတာ့ကို လူထြက္တဲ့ အေပါက္ေလး နဲနဲျပေပးပါလား ဗ်ာ”
“ ဘာ……. ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကို လူထြက္တဲ့ အေပါက္ေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပပါလားလို႔ ”
“ ရွင္ မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား ” “ ဟဲ့ ေစ်းကလူၾကီးေတြကိုသြားေခၚေပးစမ္း ” “ xxxxxxxxxxxxxxxxx ”
ေစ်းကလူၾကီးေတြေရာက္လာၾကေတာ့တယ္ ။ အညာသားလဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ေပါ့
“ ကဲ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ ဗ် ”
ဒီမွာ မိန္းမၾကီးက ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ေအာင္ ေျပာျပေတာ့တယ္ ။ ဒီမွာလူၾကီးေတြက……
“ ကဲ ခင္ဗ်ားက ဘာလို႔ အဲလိုေမးတာလဲ ”ဆိုေတာ့
သူက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔
“ ကၽြန္ေတာ္ ၀င္လာတုန္းက မွတ္မိတယ္ဗ် ၊ ေစ်း၀ယ္ရင္းနဲ႔ ျပန္ထြက္မယ္ဆိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့တာ
ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ အမၾကီးကိုအကူညီေတာင္းရတာေပါ့ဗ်ာ ”
“ ေၾသာ္ ဒီလိုလား ”
“ ခင္ဗ်ားသြားရမွာက ( _ _ _ _ ) အတိုင္းပဲ ၊ ကဲမွတ္မိျပီေနာ္ ေနာက္ဆိုဒီလို မေမးနဲ႔ အျပင္ထြက္တဲ့လမ္းလို႔ေမးေနာ္လို႔
ျပန္ျပီးေျပာျပလိုက္သတဲ့ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ ေနာင္ၾကီးတို႔ ကူညီလို႔ပါပဲ ငါ့လေခြး ”
ဒီလိုနဲ႔ရြာျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္ ။ ရြာကအမ်ိဳးေတြကေတာ့ ေမးၾကတာေပါ့ ။ ရန္ကုန္က ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလား ၊ ဘာလား ဆိုေတာ့
အညာသားၾကီးက တစ္ခြန္းပဲျပန္ေျဖရွာသတဲ့
“ ေဟ့ ေနာက္တစ္ခါ ရန္ကုန္ဆိုရင္ ငါ့ပါးစပ္ကို တိတ္နဲ႔ အရင္ကပ္ျပီးမွ လြတ္ဟ ” တဲ့...............................//
...........................................................................................................................................................................
သူ့ဒုကၡနဲ့ သူ
အိမ္အကူမ ႏွစ္ေယာက္ဆံုႀကသည္။ တစ္ေယာက္က အသက္ႀကီးႀကီး။
ေနာက္တစ္ေယာက္က ခပ္ငယ္ငယ္။
အသက္ၾကီးသူက ေၿပာသည္။
'ငါေတာ့ ေအ။ အားလံုးကိုၿငီးေငြ ့လွၿပီ။'
တစ္ေန့လံုး'ပာုတ္ကဲ့ မမ။ပာုတ္ကဲ့ မမ'နဲ့ အခ်ိန္ကုန္ေနရတယ္။
အသက္ငယ္ေသာ အိမ္အကူမက ေၿပာသည္။
"ကြ်န္မလဲ အရာရာကို စိတ္ကုန္ေနၿပီ။"
တစ္ေန့လံုး "ပာင့္အင္း အန္ကယ္။ပာင့္အင္း အန္ကယ္။"နဲ့ ၿငင္းေနရတယ္..................................................//
...........................................................................................................................................................................

1 Comentário:

mee said...

ထြီ....ငါ့လေခြး..တယ္ေကာင္းပါလားေနာ..

Post a Comment

မွတ္ခ်က္တစ္ခုအား အားေဆးတစ္ခုပါ။မွတ္ခ်က္မ်ားကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း၊မွတ္ခ်က္ေပးမႈကိုအထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေႀကာင္း

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 
ေခတ္သစ္ၿမိဳ႕ေတာ္ © မွေႏြးေထြးစြာႀကိဳဆိုပါ၏။ |အမွားအယြင္း၊အခက္အခဲ တစ္စံုတစ္ရာေတြ႔ရွိပါက သီးခံနားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးႀကပါလို႔ ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္။ |