အတိတ္ရဲ့ညဥ့္နက္နက္မွာ...
အိပ္စက္ခ်င္းေတြကို..အိပ္မမက္ရဲခဲ့ဘူး
ဆံုနိုင္ခက္ခဲ့တာေတာင္
ေျဖသိမ့္ခ်င္းေတြေပးခဲ့တာ...
အခ်စ္အလြမ္းရွိမယ္ဆိုတာ
မင္းကပဲမသိတက္ခဲ့တာလား??
ရက္စက္လိုက္ပါလားကြာ..
အမွတ္ရစရာ မျဖစ္နိုင္တဲ့
ငါ့နွစ္သိမ့္ျခင္းေတြမွာ...
ဘာလို့မ်ားခို၀င္ေနေသးတာလည္း??
တကယ္ေတာ့မင္းကို
နွလံုးသားထဲမွာပဲ နားခိုေစခ်င္တာပါ
ပုခုံးဖ်ားမွာနားခိုဘို့မဖိတ္ရဲခဲ့ဘူး
ၾကမ္းရွရွေထြးပိုက္ျခင္းေတြမွာ
မင္းအေတာင္ပံေတြ
အနာတရျဖစ္မွာ
ငါစိုးတယ္.....ခ်စ္သူ..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Post a Comment
မွတ္ခ်က္တစ္ခုအား အားေဆးတစ္ခုပါ။မွတ္ခ်က္မ်ားကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း၊မွတ္ခ်က္ေပးမႈကိုအထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါေႀကာင္း